Hier onder staan de gedichten zoals die op het monument terecht zijn gekomen. Deze gedichten zijn ingestuurd door diverse mensen en er is uit alle inzendingen een keuze gemaakt.
Op de kopse kant staan de titel en uitleg van het monument
“Toekomst Troost Tranen”
is een geschenk aan alle jonge mensen,
en hun vrienden en familie,
diegetroffen zijn door een verkeersongeval,
om te laten zien dat wij even stilstaan bij hun verdriet.
“Future Comfort Tears”
is a gift to all young people,
their family and friends,
who are victims of road accidents,
to show that we stand by them in their sorrow.
Directe aanleiding tot dit monument voor jonge
verkeersslachtoffers was het dodelijk verkeersongeluk op
28 november 2002 van de 16-jarige Ted Alfrink uit Nuenen.
En hieronder de gedichten op de achterkant van het monument
Zij die wij liefhebben en verliezen
zijn niet waar zij waren
maar zijn altijd waar wij zijn
De toekomst spat uiteen
in een felle sprankeling van licht
Een gil een zucht en tranen
Kristallen splinters
Dan duisternis
En een deur valt dicht
Count your years with smiles
not tears
Count your age by friends
not years
Het meeste licht ontdek je in de mensen die je verdriet verstaan
Ineens bestaat een tijd
van voor en na jouw laatste lach
Het licht van ervoor
schijnt op ons in de nacht erna
en geeft ons kracht
Hoor
Hoe het verkeer weer raast
Haast haast
Om ergens te komen
Maar
Jij bent nu stil
Kunt nergens meer heen
Je toekomst is je ontnomen
Door gevoelens overmand
Over hoe het ooit had kunnen zijn
In een flits een toekomst weg
En wat achterblijft is pijn
Onmacht en onbegrip
Verbijstering slaat toe
Niemand kan dit begrijpen
Niemand weet hoe
En voor wie achterblijft
Heerst een totale stilte
Hoe goed die ook wordt opgevuld
Aanwezig is de kilte
Overweldigend is het gevoel
Het raakt me telkens weer
Want zomaar plotseling ineens
Ben je er niet meer
en geen mens weet waar en hoever zijn horizon ligt
Als de start de finish is
staat alles even stil
Achter tranen van verdriet
schuilt de glimlach van herinnering
Te zijn bij wie er niet meer is
Heel diep in je gedachten
Kan de pijn misschien verzachten
En geeft sterkte in het gemis